nieużycie

moje myśli zawieszone
w próżni bezczynności
mają się dobrze

żywią się starymi obrazami
i nowymi bodźcami
czymkolwiek
dobrym słowem złym

rozrastają się do ogromnych rozmiarów

(to najlepszy czas
na skupienie na sobie
uzasadniony przecież jak najbardziej)

idą i kręcą się
wciąż na tych samych
wytartych ścieżkach cyklicznie
przerabiają to samo zaplątanie
w gąszcz
zwrotów, smutków i niepasujących
mądrych Słów
tracących na znaczeniu przez nieużycie

moje myśli mają się więc dobrze
zawieszone w próżni bezczynności